Μετά και το τελευταίο τρομοκρατικό κτύπημα στη Νίκαια της Γαλλίας προσπάθησα να κάνω μια μικρή, γενική αλλά νομίζω ουσιαστική ανάλυση, για το τι είναι τρομοκρατία τελικά.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι, η βία γεννάει βία.
Και αφού η βία, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της «τρομοκρατίας» ή η τρομοκρατία προϋποθέτει βία, τότε και η τρομοκρατία γεννιέται από τρομοκρατία.
Τι είναι όμως τρομοκρατία; Ποιός ο ορισμός της;
Η λέξη είναι απλά σύνθετη: Τρόμος + Κράτος.
Η έννοια του τρόμου είναι γνωστή από την μέρα που γεννιόμαστε και δεν χρειάζεται παραπέρα ανάλυση.
Τι είναι όμως κράτος; Η λέξη προέρχεται σαφώς από το ρήμα κρατώ, δηλαδή έχω κάτι ή κάποιον στο χέρι μου, έχω κάτι στη κατοχή μου, δηλαδή ΕΞΟΥΣΙΑΖΩ.
Κράτος λοιπόν, είναι η εξουσία, απ’ όπου κι αν αυτή «πηγάζει», η οποία εξουσία ασκείται από την εκάστοτε Κυβέρνηση του Κράτους. Και η Κυβέρνηση αυτή, ασκεί την εξουσία της, με τους μηχανισμούς που διαθέτει για την εκπλήρωση των «όποιων σκοπών» της, όπως είναι ο Στρατός, η Αστυνομία, οι όλες Δημόσιες Υπηρεσίες της, με τους «υπαλλήλους» τους, που λόγω της υπηρεσιακής σχέσης τους, υπακούουν τυφλά-εξαναγκάζονται σε κάθε προσταγή, φοβούμενοι για το «μέλλον» τους, λόγω αυτής της εξάρτησής τους.
Να λοιπόν πώς και από πού προέρχεται η έννοια και ο ορισμός της τρομοκρατίας. Τρόμος+ Κράτος. Εδώ όμως, όλοι, σε όλο τον κόσμο, πολιτικοί, νομικοί, δικαστικοί, συμφωνούν στο ότι, ναι μεν είναι έτσι, αλλά βάζουν μια «καρφίτσα», ότι αυτή η «τρομοκρατία» είναι ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ, ασχέτως αν παραβιάζονται τα συντάγματα κάθε χώρας, ειδικά όσον αφορά τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών τους, αναιρώντας τα ουσιαστικά.
Κι ερχόμαστε στην «τρομοκρατία» του Ισλαμικού «φανατισμού».
Η Ισλαμική θρησκεία είναι τόσο παλιά, όσο περίπου και ο Χριστιανισμός. Ο Ισλαμικός φανατισμός από την γέννηση αυτής της θρησκείας, ιστορικά είναι γνωστός δεν είναι «καινούργιο φρούτο». Όπως γνωστοί ήταν και οι πόλεμοι που διεξήγαγε για την διάδοση και την επικράτησή του. Πουθενά όμως στην ιστορία δεν αναφέρονται ούτε καταγράφονται αυτοί οι πόλεμοι ως τρομοκρατικά γεγονότα ή πράξεις. Το φαινόμενο όμως της «τρομοκρατίας» αυτής, με τη σημερινή του μορφή, εμφανίσθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και ειδικά μετά τα γεγονότα στο Ιράκ του Σαντάμ, άντε ας πάμε και λίγο νωρίτερα στο Αφγανιστάν. Οι ιστορίες αυτές «ξεδιπλώνονται» σιγά-σιγά, οι αλήθειες σήμερα καταγράφονται διαφορετικά, από τις δήθεν τότε αιτίες για τους πολέμους αυτούς και καθημερινά αποδεικνύεται ποιοί και πώς είναι οι «αληθινοί» τρομοκράτες. Ας παραδεχθούμε όλοι και ας μη «ποιούμεθα» τις «μωρές παρθένες» ότι, αυτούς τους «τρομοκράτες», καμικάζι, ελεύθερους σκοπευτές, απλούς βομβιστές κ.λ.π, τους δημιουργεί το σύστημα, (βλέπε τα τελευταία γεγονότα στις Η.Π.Α. με τους ελεύθερους αφροαμερικανούς σκοπευτές ενάντια στους αστυνομικούς, δηλαδή το κρατούν σύστημα που τρέφει ακόμη και σήμερα το ρατσισμό), που πολλές φορές μάλιστα και τους χρησιμοποιεί προβοκατόρικα, για να περάσει και υλοποιήσει τους στόχους του, για να δικαιολογήσει τα επόμενα βήματα που πρόκειται να κάνει, δηλαδή αυτό που πρόσφατα και με περισσό θράσος ομολόγησε η Λαγκάρντ, ότι πρέπει να πετύχουμε στη «Παγκοσμιοποίηση». Και όλοι γνωρίζουμε καλά τι εστί παγκοσμιοποίηση. Το 99% του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν και διαχειρίζονται 5-10 «άνθρωποι» παγκοσμίως και οι οποίοι ουσιαστικά «ορίζουν» και τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Πάνος Ιατρού
Δικηγόρος
