Η φτώχεια ενός νοικοκυριού, πέρα από την έλλειψη επαρκούς εισοδήματος, μπορεί να εκφραστεί και ως η αδυναμία κάλυψης ορισμένων βασικών αναγκών, όπως η τροφή, η ένδυση κ.ο.κ.. Για την αποτύπωση αυτής της κατάστασης, χρησιμοποιείται στη διεθνή βιβλιογραφία ο λεγόμενος «δείκτης υλικής στέρησης», ο οποίος μετρά το ποσοστό του πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει συγκεκριμένες βασικές ανάγκες που έχουν οριστεί ως κρίσιμες.
Πρόσφατα, η Eurostat [1] δημοσίευσε στοιχεία της περιόδου 2021-24 για το ποσοστό των παιδιών κάτω των 16 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση που βιώνουν τέτοιες στερήσεις, που δεν έχουν δηλαδή πρόσβαση σε τουλάχιστον 3 από τις 17 κατηγορίες αγαθών (ρούχα, φαγητό, βιβλία κ.λπ.) ή δραστηριοτήτων (συμμετοχή σε εξωσχολικά προγράμματα, διακοπές κ.λπ.) που θεωρούνται απαραίτητες για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους. Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην ΕΕ με ποσοστό 33,6%, υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου (13,6%), ενώ πίσω μας ακολουθούν η Ρουμανία με 31,8% και η Βουλγαρία με 29,8%. Αντιθέτως, τα χαμηλότερα ποσοστά υλικής στέρησης παιδιών στην ΕΕ παρουσιάζονται στην Κροατία (2,7%), τη Σλοβενία (3,8%) και την Σουηδία (5,5%).
Διαβάστε τη συνέχεια στο greekonomics.gr
