Οι αγρότες και πάλι στους δρόμους. Αυτή τη φορά, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, είναι διαφορετικά. Τα μπλόκα ενισχύονται μέρα με τη μέρα και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη φορά βρίσκονται παντού και χωρίς κομματικές αποχρώσεις.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι γνωστά και διαχρονικά, αλλά τώρα φαίνεται όντως το ποτήρι να έχει ξεχειλίσει, με κερασάκι στην τούρτα το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Καλό είναι να δούμε τα βασικά προβλήματα των αγροτών, για ακόμη μία φορά, ούτως ώστε να αντιληφθούμε τι πάει να γίνει εάν επιδεινωθεί περαιτέρω η κατάσταση.
Βασικό πρόβλημα είναι το κόστος παραγωγής. Το κόστος πετρελαίου και τα ηλεκτρικά τιμολόγια είναι αβάσταχτα! Οι κτηνοτρόφοι εισάγουν ζωοτροφές με επίσης μεγάλο κόστος και προστίθεται μαζί με τα παραπάνω και το κόστος άρδευσης (ναι η Ελλάδα είναι μια ξερή χώρα).
Επίσης η έλλειψη γνώσης και εξειδίκευσης σε νέο τεχνολογικό εξοπλισμό για ευκολότερη και μεγαλύτερη παραγωγή παίζει σημαντικό ρόλο.
Επόμενο μεγάλο πρόβλημα είναι τα λεφτά των αποζημιώσεων για φυσικές καταστροφές.
Το κράτος θα έπρεπε να έχει μεριμνήσει να αποζημιώνει τους αγρότες για τις φυσικές καταστροφές καθώς κάθε χρόνο βρίσκονται έρμαιοι του καιρού λόγω της φύσης της ίδιας της δουλειάς. Αντ’ αυτού, αυτοί που αποζημιώνονται δεν είναι στην ολότητά τους και οι αποζημιώσεις είναι πετσοκομμένες.
Πάμε και στο πρόβλημα των επιδοτήσεων.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν ένα κακό σπυρί το οποίο έτυχε να σκάσει τώρα. Χρόνια υπάρχει η διαπλοκή που είναι βαθιά ριζωμένη και αυτά που βγαίνουν προς τα έξω είναι μόνο η αρχή, σύμφωνα με τους ίδιους τους αγρότες που γνωρίζουν τα τεκταινόμενα εκ των έσω. Επιπροσθέτως, έχουν χαθεί και τα ευρωπαϊκά προγράμματα επιδοτήσεων για βιολογικές καλλιέργειες κ.ά. λόγω κακής διαχείρισης.
Ένα τεράστιο πρόβλημα επίσης είναι η πολύ μεγάλη μείωση του ζωικού κεφαλαίου των κτηνοτρόφων, κυρίως λόγω της ευλογιάς. Οι κτηνοτρόφοι είναι εγκλωβισμένοι καθώς στην Ελλάδα απαγορεύονται τα εμβόλια που επιτρέπονται σε άλλες χώρες λόγω μη έγκρισης για χρήση. Παρόλα αυτά το κράτος δεν έχει μεριμνήσει για την κάλυψη και αποζημίωση των κτηνοτρόφων όπως και όσο θα αναλογούσε στο χαμένο ζωικό κεφάλαιο.
Εάν δεν λυθούν τα παραπάνω προβλήματα άμεσα, η ήδη μικρή παραγωγή που υπάρχει στην Ελλάδα και προσφέρει, μια κάποια, αυτάρκεια θα εκλείψει.
Η Ελλάδα εισάγει πάρα πολλά φθηνότερα προϊόντα λόγω όλων των παραπάνω προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εγχώριοι παραγωγοί. Αν όμως σταματήσουν να βγαίνουν νέοι αγρότες, μειωθεί κι άλλο η παραγωγή και σταματήσουμε να έχουμε την όποια αυτάρκεια έχουμε στα προϊόντα που διαθέτουμε και παράγουμε, τότε πάμε με φόρα στον πάτο!
Περισσότερες εισαγωγές, αύξηση τιμών, έλλειψη προϊόντων, αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα, κατάρρευση υπαίθρου, εξάρτηση (ακόμη μεγαλύτερη) από τρίτες χώρες, αύξηση ανεργίας και πάρα πάρα πολλά ακόμη δεινά!
Το ζήτημα είναι παραπάνω από σοβαρό και ο αγώνας των αγροτών, πέρα από δίκαιος, είναι και αναγκαίος πλέον!
Η κατάσταση πάει να ξεφύγει και πρέπει να προλάβουμε να τη σώσουμε, πριν γίνει μη αναστρέψιμη (εάν δεν έχει γίνει ήδη…).
Δημήτρης Σ. Ιατρού
