Καταρχήν, χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο, με υγεία και χαρά να απολαμβάνουμε ωραίες στιγμές με τους δικούς μας ανθρώπους. Εκεί δεν είναι το νόημα; Να χαιρόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους και να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο από αυτόν που έχουμε για αυτούς που θα έρθουν.
Τις ημέρες του Πάσχα λοιπόν, ξεκινά κάθε χρόνο μια συζήτηση για το πόσο «κακό» είναι το γεγονός ότι ο περισσότερος κόσμος πηγαίνει στην εκκλησία μόνο για 5 λεπτά για την Ανάσταση, συζήτηση για το σούβλισμα του αρνιού, αν είναι σωστό ή λάθος, συζήτηση για τη νηστεία κτλ.
Αρχικά η γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει κάτι το οποίο είναι σωστό ή λάθος. Δεν οφείλει επίσης κανένας να απολογηθεί σε κανένα για τίποτα και ούτε να νιώθει τύψεις για κάτι. Το μήνυμα αυτών των ημερών είναι το να αγαπάει ο ένας τον άλλο και να ξέρει ότι όσο και αν έχει υποφέρει, μπορεί να «αναστηθεί» και να ανακάμψει. Ο καθένας αυτό το ερμηνεύει όπως θέλει.
Επίσης, είναι μια περίοδος που έρχεσαι κοντά με την οικογένειά σου. Και αν αφορμή είναι η θρησκευτική αυτή γιορτή, το νόημα της αγάπης και της ανάστασης, ακόμη και το σούβλισμα του αρνιού, δεν θα απολογηθεί κανείς σε κανέναν εάν η συνθήκη των 5 λεπτών στην εκκλησία, της νηστείας είτε 40 ημερών είτε 1 εβδομάδας είτε καμίας εβδομάδας, το σούβλισμα ή όχι του αρνιού του επιτρέπει να έρθει κοντά με τους δικούς του και να νιώσει το νόημα αυτής της γιορτής. Το νόημα το οποίο δεν είναι αναγκαστικά να κρατάς τους τύπους απέναντι στον Θεό, αλλά να ερμηνεύεις με τον τρόπο σου τον «λόγο» της αγάπης που βασίζονται και οι περισσότερες θρησκείες. Δεν χρειάζονται απαραίτητα 40 ημέρες νηστείας από φαγητό (και όχι ουσιαστικής με το νου και την ψυχή), ούτε να παρακολουθεί κανείς ολόκληρες τις λειτουργίες και το ανάγνωσμα του Ευαγγελίου για να ερμηνεύσει τον λόγο της αγάπης και να κάνει τον κόσμο καλύτερο μέρος.
Σκέψη και αποφασιστικότητα χρειάζεται.
Άλλοι ακολουθούν πιστά το δόγμα της εκάστοτε θρησκείας τους και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την αγάπη σε μια ολόκληρη ζωή. Πιάστε το νόημα και αφήστε τους τύπους.
Δημήτρης Σ. Ιατρού