Σε 45 σελίδες, κομψές, λιτές και περιεκτικές, οι συμπολίτες μας Ρωμύλος Μαντζούρας και Χαράλαμπος Παπαθανασίου, χώρεσαν «4 φωτογραφικά τεκμήρια» (το 4ο περιλαμβάνει 3 φωτογραφίες), την αγάπη τους, την μελέτη, την έρευνα, την γνώση, τον κόπο και την ιστορία της Καστοριάς μας.
Ο τίτλος του Λευκώματος «Καστοριά 1874-1901» με υπότιτλο «Οι παλαιότερες φωτογραφικές αποτυπώσεις» και υπέρτιτλο (θα μπορούσαμε να τον πούμε) «Όψεις μιας λησμονημένης εποχής», πλαισιώνει τμήμα της ασπρόμαυρης φωτογραφίας της Καστοριάς και οδηγεί τον αναγνώστη κατευθείαν στην κεντρική ιδέα του πονήματος.
Στις σελίδες του αναλύονται με λεπτομέρεια τα στοιχεία που κουβαλούν οι φωτογραφίες και με ακρίβεια τεκμηριώνονται τα μυστικά που κουβαλούν μέσα τους από το 1874 έως το πάντα, ενώ, αναδεικνύονται οι Φωτογράφοι της εποχής εκείνης Γεώργιος Αποστολίδης και Gabriel Millet στους οποίους ανήκουν οι φωτογραφικές λήψεις του Λευκώματος.
Το Λεύκωμα παρουσιάστηκε σε πολυπληθές ακροατήριο στην αίθουσα του Μπαϊρακτάρειου Δημ. Ωδείου της Καστοριάς, το απόγευμα του π. Σαββάτου 10 Φεβρουαρίου 2024. Η κυρία Χρυσούλα Πατρώνου- Παπατέρπου με τις γνώσεις και τις προσωπικές της μνήμες και ο Δρ Νικόλαος Σιώκης με την επιστημονική του κατάρτιση επιβεβαίωσαν τον άθλο τον οποίο οι Συγγραφείς πέτυχαν με την έκδοση αυτή, στον οποίο και αναλυτικά αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους. Η Φιλόλογος κυρία Μελίκα Σανταλίδου συντόνισε την παρουσίαση αναδεικνύοντάς την σε μία σεμνή, ζεστή και ωφέλιμη εκδήλωση.
Χωρίς μπράβο και συγχαρητήρια μιας και αυτά απονέμονται από τους Δασκάλους στους μαθητές κι όχι αντίστροφα, προσωπικά, τυχερή κι ευγνώμων για όσα κοινώνησα το απόγευμα εκείνο, για όσα μου χαρίζονται μέσα από τις πολύτιμες σελίδες του Λευκώματος.
Βιβή Φαρσαλιώτου + Ιατρού
Υγ. Γράφω τα παρακάτω σε «Υγ» και τα διαχωρίζω από το κυρίως κείμενό μου, γιατί δεν επιθυμώ να αφαιρέσω τίποτα από την καθαρότητα της Παρουσίασης αυτής της προσπάθειας.
Οι απόψεις των Καστοριανών διίστανται αυτές τις μέρες εξαιτίας της ολοκληρωτικής απουσίας των ντόπιων «επισήμων» από την εκδήλωση αυτή. Κάποιοι, ισχυρίζονται ότι ήταν μέγα ατόπημα η απουσία τους και δείχνει την αποστροφή και την απαξίωσή τους στον Πολιτισμό και τους ανθρώπους που τον υπηρετούν με στόχο και τον τιμούν με προσήλωση. Κάποιοι άλλοι, θεωρούν βέβαιον ότι είτε ήταν είτε δεν ήταν οι «επίσημοι» σε αυτήν και σε άλλες τέτοιες εκδηλώσεις, ένα και το αυτό είναι. Γιατί, μήτε αντιλαμβάνονται μήτε επιθυμούν μήτε και μπορούν να κάνουν «κάτι» για τον πραγματικό Πολιτισμό αυτού του τόπου.
Δεν με ρωτάτε, αλλά, θα σας το πω. Με τους δεύτερους συντάσσομαι.
Η ιδία.
*Το κείμενο δημοσιεύθηκε και στο φύλλο της εφημερίδας μας “ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ” την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2024.
